Obóz sportowo-szkoleniowy młodzieży z MDP Gminy Kamienna Góra w 2018 roku planowany jest na miesiąc lipiec. Ponownie młodzi strażacy z terenu gminy zawitają do ośrodka Strażak w Turawie. 

Ośrodek „STRAŻAK” zlokalizowany jest na działce o powierzchni 1,574 ha usytuowanej w odległości około 500 metrów od północno-wschodniego brzegu Jeziora Dużego.
Trzykondygnacyjny budynek główny z podpiwniczeniem został oddany do użytku w 1976 roku i jest murowanym obiektem o powierzchni 734 m kwadratowych mogącym pomieścić do 50 osób.
Na I i II piętrze znajdują się 2, 3 i 4 osobowe pokoje z pełnymi węzłami sanitarnymi oraz dwa apartamenty z aneksami kuchennymi. W części parterowej mieści się kuchnia wraz z zapleczem, stołówka i salą konferencyjna.

W Ośrodku znajduje się sala szkoleniowa z węzłem sanitarnym. Uzupełnieniem części wypoczynkowej Ośrodka jest odkryty basen kąpielowy o wymiarach 12 x 8 x 1,5m, oddany do użytku w 2001 roku.
Ponadto na terenie Ośrodka znajduje się pole namiotowe na ok. 100 miejsc z węzłem sanitarnym, boiska do gry w piłkę nożną, siatkową, amfiteatr z kominkiem na ok. 100 miejsc oraz parking samochodowy.

Oferujemy:
konkurencyjne ceny zakwaterowania i wyżywienia (do negocjacji) w zależności od ilości osób i długości pobytu,
smaczne i zdrowe potrawy kuchni polskiej i litewskiej,
prowadzenie kursów i szkoleń,
organizacje letniego wypoczynku dla dzieci i młodzieży,
przygotowanie oraz organizacja festynów i imprez okolicznościowych,
pokazy specjalistycznego sprzętu ratowniczo-gaśniczego i ratownictwa medycznego,
współorganizację sprawnościowych gier terenowych, np. spływ kajakowy.


Turawa (dodatkowa nazwa w j. niem. Turawa) – wieś w województwie opolskim, powiecie opolski), w gminie Turawa, położona na północ od Opola, nad Małą Panwią i Jeziorem Turawskim.
Siedziba gminy oraz nadleśnictwa.
Historycznie leży na Górnym Śląsku.

Historia
Początki wsi nie są znane, według legendy bogate w zwierzynę lasy otaczające dzisiejszą Turawę były celem polowań książąt opolskich, którzy postanowili zbudować tutaj zameczek myśliwski. Pierwsze dokumenty zawierające wzmiankę o Turawie pochodzą z początku XVI wieku i wspominają o dwóch folwarkach noszących tę samą nazwę Kuchara, należących do wsi Kotórz Wielki. Jeden z nich położony był na terenie dzisiejszej Turawy, drugi znajdował się na terenie zajmowanym dziś przez Jezioro Turawskie. Prawdopodobnie w 1562 roku, ówczesny właściciel tych dóbr – Georg von Koenigsfeld nadał folwarkowi, który obrał sobie za siedzibę, nazwę Turawa. W urbarzu Księstwa Opolskiego Turawa wymieniona jest pod nazwą Byczyna, jednak nazwa ta nie znajduje potwierdzenia w innych zapiskach, istniał za to w Turawie przysiółek pod nazwą Łyczyna. Osada wraz z przysiółkami Marszałki i Łyczyna należała wtedy w dalszym ciągu do Kotorza Wielkiego, a samodzielną miejscowością stała się dopiero w XVIII w. Wtedy to, w 1712 roku, okoliczne dobra zostały sprzedane przez Franciszka Karola von Blankovsky i stały się własnością Martina Scholtza von Loewencron z Kamieńca i Wieszowy, który rozpoczął budowę obecnego pałacu obok drewnianego zameczku. Jego syn, Józef, zmarł bezdzietnie w 1759 i jego dobra przejęła wdowa, Anna Barbara von Garnier, która wyszła ponownie za mąż za Franciszka Adama hrabiego von Gaschin. Po jej śmierci w 1804 roku Turawa została własnością brata zmarłej, Franza Xawerego von Garnier. Od tej chwili aż do końca II wojny światowej właścicielami Turawy była rodzina von Garnier, która w 1841 otrzymała tytuł hrabiowski (hrabiowie nosili nazwisko von Garnier-Turawa). W tych czasach Turawa liczyła 581 mieszkańców. Ostatnim właścicielem Turawy był Hubertus hrabia von Garnier-Turawa, wieloletni deputowany do pruskiego Landtagu (w latach 1925-1932), zmarły w 1952 roku w Unterwössen w Bawarii.
Pod koniec XIX wieku zbudowano kaplicę i cmentarz na Łysej Górze, które miały być jedną z piękniejszych budowli sakralnych w Turawie, jednak po roku 1945 obiekt był systematycznie dewastowany, w 1965 roku wysadzono go w powietrze, a w 1976 zlikwidowano ruiny.
W latach 30. w Opolu powstał projekt budowy sztucznego zbiornika wodnego mającego za zadanie ochronę Opola przed powodzią. Hubertus von Garnier zaproponował w tym celu swoje ziemie na zachód od Turawy. By uzyskać zgodę na budowę w 1933 roku spotkał się w tej sprawie z Adolfem Hitlerem. W 1938 roku budowa zbiornika została ukończona. W wyniku budowy pod wodą znalazło się kilka wsi w tym Zamoście. Jezioro zajmuje 22 km² powierzchni.
Od 1945 roku, po przekazaniu przez władze radzieckie Śląska Opolskiego Polsce Turawa stała się siedzibą gminy, a pierwszym wójtem został Roch Stotko. W sierpniu 1946 r. odbyła się w Turawie II Centralna Akcja Szkoleniowa Głównej Kwatery Harcerzy ZHP. 10 VIII 1946 r. naczelnik Szarych Szeregów dh Stanisław Broniewski "Orsza" wygłosił gawędę, w której omówił wkład harcerzy polskich z różnych części kraju w walce z nazistowskimi Niemcami.

Jezioro Turawskie – zbiornik retencyjny na Małej Panwi o powierzchni 24 km², wysokości zapory 13 m, głębokości do 13 m i pojemności maksymalnej ok. 108 mln m³.
Zbiornik zbudowano w latach 1933-1939 jako Turawa-Stausee, aby umożliwić regulację poziomu wody na Odrze oraz w celach rekreacyjno-wypoczynkowych. W tym celu zlikwidowano miejscowości: Zamoście (niem. Hinterbrueck), Krzyślina (niem. Krysline) z przysiółkiem Łuk oraz Pustków, przysiółek Szczedrzyka. W sumie przesiedlono kilkadziesiąt rodzin, które dostały odszkodowanie finansowe lub zastępcze domy w Ligocie Turawskiej.

Zbiornik Turawski
Oprócz Małej Panwi do jeziora uchodzi mniejsza rzeka Libawa. Na odpływie z jeziora działa elektrownia wodna o mocy 1,2 MW. Brzegi północny i południowy tworzą plaże otoczone sosnowymi lasami z wieloma ośrodkami wypoczynkowymi. Na akwenie tym jest również uprawiane żeglarstwo i wędkarstwo (występowanie sandacza).
W pobliżu jeziora Turawskiego znajdują się inne jeziora. Jeziora "Średnie" i "Małe" (oba na południe od południowego brzegu Turawskiego) powstały na miejscach wydobycia żwiru wykorzystanego do budowy zapory jeziora Turawskiego. Jezioro Srebrne (inne nazwy to Osowiec, Zielone lub Szmaragdowe) znajduje się w lasach w okolicach wsi Osowiec i Turawa i jest oddalone o około 2 km od jeziora Turawskiego. Zajmuje powierzchnię 12 ha, a głębokość dochodzi do 17 m. Jezioro powstało na miejscu zalanego wyrobiska.

Na obszarze o powierzchni 2125 ha, obejmującym okolice jeziora Turawskiego, ustanowiono obszar specjalnej ochrony ptaków PLB160004 'Zbiornik Turawski'. Obszar ustanowiono Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 października 2008 roku i znajduje się na terenie gminy Turawa[4].
W ptasiej ostoi występują co najmniej 24 gatunki ptaków z załącznika I Dyrektywy Ptasiej. Zbiornik Turawski jest jedną z najważniejszych na Opolszczyźnie ostoi dla ptaków migrujących. Jesienią i wiosną zatrzymują się na nim liczące do 22 000 osobników stada ptaków z rzędu blaszkodziobych i siewkowych[4]. Wiele rzadkich i pierwszych stwierdzeń gatunków ptaków w kraju miało miejsce właśnie na tym zbiorniku, np. brodziec żółtonogi czy biegus wielki.
Zbiornik Turawski pokrywa się w całości z Obszarem Chronionego Krajobrazu Lasy Stobrawsko-Turawskie.