Regulamin zawodów z 2011 roku. 

Zawody sportowo-pożarnicze są formą intensywnego szkolenia pożarniczego niezbędnego w przygotowaniu do działań ratowniczych.

Loading...

1.  CEL ORGANIZACJI ZAWODÓW SPORTOWO-POŻARNICZYCH

1.1. Zawody      sportowo-pożarnicze     są         formą   intensywnego      szkolenia          pożarniczego    niezbędnego w przygotowaniu do działań ratowniczych.

Celem organizacji zawodów sportowo-pożarniczych jest w szczególności:

  • mobilizowanie do stałego doskonalenia umiejętności obsługi sprzętu,
  • ocena stanu wyszkolenia pożarniczego,
  • popularyzacja wśród społeczeństwa zagadnień ochrony przeciwpożarowej, • przygotowanie do startu w zawodach wyższego szczebla.

2.  POSTANOWIENIA OGÓLNE

2.1. Podział zawodów sportowo-pożarniczych.

Zawody sportowo-pożarnicze organizowane są jako zawody:

  • gminne, gminne eliminacyjne,
  • powiatowe, powiatowe eliminacyjne,
  • wojewódzkie,
  • krajowe,
  • pucharowe, memoriałowe i inne.

2.2. Częstotliwość organizowania zawodów.

Zalecana jest następująca częstotliwość przeprowadzania zawodów:

  • gminne – co roku – organizatorem jest Zarząd Oddziału Gminnego ZOSP RP i Komenda Powiatowa (Miejska) PSP przy współudziale samorządu gminnego,
  • powiatowe – co 2 lata – organizatorem jest Zarząd Oddziału Powiatowego ZOSP RP i Komenda Powiatowa (Miejska) PSP przy współudziale Starostwa Powiatowego oraz samorządów gminnych,
  • wojewódzkie – co 4 lata – organizatorem jest Zarząd Oddziału Wojewódzkiego ZOSP RP i Komenda Wojewódzka PSP,
  • krajowe – co 4 lata – organizatorem jest Zarząd Główny ZOSP RP i Komenda Główna PSP.

Terminy przeprowadzania zawodów gminnych, powiatowych i wojewódzkich ustalają organizatorzy w swoich planach działalności. Zawody wojewódzkie powinny odbyć się nie później niż jeden miesiąc przed zawodami krajowymi. Organizatorzy zawodów na kwartał przed planowanym terminem powiadamiają komendy PSP i Zarządy Oddziałów ZOSP RP wyższego szczebla o ich terminie i miejscu rozgrywania.

UWAGA: Możliwe jest organizowanie dodatkowych zawodów (puchary, memoriały), lecz nie mogą one stanowić eliminacji do zawodów wyższego szczebla.

2.3. Sposób kwalifikowania zespołów do zawodów.

  • W zawodach gminnych do startu dopuszcza się wszystkie drużyny działające na tym terenie.
  • Do zawodów powiatowych kwalifikują się:
  • zwycięzcy poprzednich zawodów powiatowych,
  • zwycięzcy zawodów gminnych eliminacyjnych.

2.3.3. Do zawodów wojewódzkich kwalifikują się:

  • zwycięzcy poprzednich zawodów wojewódzkich, • zwycięzcy zawodów powiatowych eliminacyjnych.

2.3.4. Do zawodów krajowych kwalifikują się:

  • trzy pierwsze drużyny poprzednich zawodów krajowych,
  • zwycięzcy zawodów wojewódzkich.
    • W przypadku zbieżności dwóch warunków, do zawodów kwalifikuje się drużynę następną z zawodów niższego szczebla.
    • Do zawodów pucharowych, memoriałowych i innych zespoły kwalifikowane są według zasad określonych przez organizatora zawodów.

UWAGA:

Organizator może dodatkowo dopuścić do startu w zawodach drużyny, które w zawodach niższego szczebla zajęły II lub III miejsca w swoich grupach.

             

  • Zgłaszanie drużyn do zawodów i startu.
  • Formę wstępnego zgłoszenia drużyny do zawodów określa organizator zawodów.
  • Przed przystąpieniem do startu (najpóźniej na 30 min przed startem) każda drużyna przekazuje organizatorowi arkusz zgłoszenia drużyny, z ostatecznym wykazem nazwisk zawodników (zał. nr 1).
  • W jednych zawodach eliminacyjnych każdego szczebla, zawodnik może reprezentować tylko jedną drużynę. 4. Sprzęt stosowany w zawodach.

Sprzęt używany podczas zawodów sportowo-pożarniczych musi być znormalizowany (typowy), stosowany w ochronie przeciwpożarowej. Startujące w zawodach drużyny powinny być wyposażone we własny sprzęt zgodnie z wymogami danej konkurencji. Drużyny wykonują ćwiczenia na sprzęcie o jednakowych parametrach, określonych przez organizatora zawodów. Organizator może dla zabezpieczenia tych parametrów dostarczyć własny sprzęt.

2.5. Ubiór zawodników.

2.5.1. Drużyny posiadają jednolite ubiory i uzbrojenie osobiste:

  • hełm pożarniczy,
  • umundurowanie (typu „moro”, ubranie koszarowe lub kombinezony),
  • obuwie – buty skórzane albo z tworzywa. Wymagane jest obuwie obejmujące lub zakrywające kostkę. Przytwierdzone do podeszwy kolce, korki i metalowe szpilki nie są dozwolone. Nie dopuszcza się obuwia sportowego,
  • pas bojowy bez podpinki, zatrzaśnika i toporka,
  • grupa ”C” – kobiece drużyny pożarnicze: dopuszcza się hełmy i pasy typu młodzieżowego.

3.  UCZESTNICY ZAWODÓW SPORTOWO-POŻARNICZYCH

3.1. Podział na grupy. Startujące w zawodach drużyny występują w 2 grupach:

  • Grupa ”A” – męskie drużyny pożarnicze – wiek powyżej 16 lat, za wyjątkiem funkcji mechanika, rozdzielaczowego i dowódcy - wszyscy wiek powyżej 18 lat.
  • Grupa ”C” – kobiece drużyny pożarnicze – wiek powyżej 16 lat, za wyjątkiem funkcji mechanika (może być mężczyzna), rozdzielaczowego i dowódcy - wszyscy wiek powyżej 18 lat.

UWAGA: Osoby niepełnoletnie mogą być zawodnikami za zgodą swoich przedstawicieli ustawowych.

3.2. Skład drużyny.

3.2.1. Skład drużyny – grupa ”A” – drużyna składa się z 9 osób – w tym 8 zawodników oraz 1 zawodnik rezerwowy (nieobowiązkowo):

  • dowódca drużyny,
  • przodownik roty I,
  • pomocnik przodownika roty I,
  • przodownik roty II,
  • pomocnik przodownika roty II,
  • rozdzielaczowy,
  • łącznik,
  • mechanik,
  • zawodnik rezerwowy (nieobowiązkowo).

3.2.2. Skład drużyny – grupa ”C” – drużyna składa się z 10 osób – w tym 8 zawodniczek oraz

1 zawodniczka rezerwowa (nieobowiązkowo) i mężczyzna (nieobowiązkowo, w wieku powyżej 18 lat z danej OSP, którego zadaniem jest wyłącznie obsługa motopompy):

  • dowódca drużyny,
  • przodownik roty I,
  • pomocnik przodownika roty I,
  • przodownik roty II,
  • pomocnik przodownika roty II,
  • rozdzielaczowy,
  • łącznik,
  • mechanik,
  • zawodniczka rezerwowa (nieobowiązkowo),
  • obsługujący motopompę mężczyzna (nieobowiązkowo).

UWAGA: W jednym cyklu zawodów eliminacyjnych każdy zawodnik może reprezentować tylko jedną drużynę (wyjątek stanowi obsługujący motopompę mężczyzna w grupie ”C”).

  • Oznaczenia zawodników.

Zawodnicy noszą podczas trwania zawodów oznaczenia pełnionych funkcji. Oznaczenia noszone na piersiach i plecach mają kształt kwadratu o boku 30 cm i wyglądają w sposób następujący:

 

  • Oznaczenia osób funkcyjnych.

Osoby funkcyjne posiadają oznaczenia określone przez organizatora zawodów.

             

4.  KONKURENCJE ZAWODÓW SPORTOWO-POŻARNICZYCH

Zawody na wszystkich szczeblach rozgrywane są w 2 konkurencjach:

  • ćwiczenie bojowe,
  • sztafeta pożarnicza 7 x 50 m z przeszkodami – zwana dalej „sztafetą pożarniczą”.

UWAGA: Start w sztafecie pożarniczej następuje bezpośrednio po ćwiczeniu bojowym.

4.1. Ćwiczenie bojowe (grupa ”A” i ”C”) 

4.1.1. Konkurencja ćwiczenie bojowe obejmuje:

1) dobiegnięcie do miejsca ułożenia sprzętu (podestu), 2) zbudowanie linii ssawnej,

  • zbudowanie linii głównej z 2 odcinków W-75,
  • zbudowanie 2 linii gaśniczych (po 2 odcinki W-52 każda),
  • uruchomienie motopompy i zassanie wody,
  • podanie 2 prądów wody ze stanowisk gaśniczych,
  • obrócenie lub złamanie tarczy prądem wody, przewrócenie pachołków.

4.1.2. Sprzęt do konkurencji ćwiczenie bojowe.

4.1.2.1. Sprzęt wyposażenia toru:

  • zbiornik wodny stosowany w pożarnictwie lub o podobnych parametrach – 1 szt.,
  • podest drewniany o wymiarach 2 x 2 m i wysokości do 10 cm – 1 szt.,
  • pachołki drogowe 4 szt., ustawione na stabilnych podstawach. Wymiary podstaw wynoszą 30 x 30 cm, a ich wysokości wynoszą odpowiednio: nr 1 – 60 cm, nr 2 – 100 cm, nr 3 – 40 cm,  nr 4 – 120 cm, 
  • tarcza obrotowa lub łamana o średnicy 15 cm, środek tarczy na wysokości 150 cm – 1 szt., 1.2.2. Sprzęt drużyny na podeście:

 

Lp.

Sprzęt

Liczba sztuk

1.

Motopompa

1

2.

Wąż ssawny 110, nie krótszy niż 2,4 m z łącznikami

2

3.

Wąż tłoczny W-75, długośd 20 m ± 0,5 m – zwinięty w krąg podwójny

2

4.

Wąż tłoczny W-52, długośd 20 m ± 0,5 m – zwinięty w krąg podwójny

4

5.

Prądownica zwykła, wewnętrzna średnica pyszczka 12 ÷ 12,5 mm

2

6.

Rozdzielacz

1

7.

Smok ssawny kompletny

1

8.

Klucz do łączników

2

4.1.2.3. Zasady ułożenia sprzętu drużyny na podeście

Z chwilą postawienia motopompy na podeście silnik musi być zgaszony i nie można go uruchamiać do czasu rozpoczęcia ćwiczenia. Nasady i zawory motopompy i rozdzielacza mogą być otwarte. Zawodnicy układają sprzęt na podeście w dowolny sposób, klucze do łączników mogą leżeć na innym sprzęcie (z wyjątkiem motopompy). Poza podest mogą wystawać jedynie węże ssawne (nie więcej jednak niż 40 cm). Sprzęt nie może być ze sobą połączony, a łączniki nie mogą się ze sobą stykać.

Drużyna może posiadać rezerwowe węże (po jednym odcinku) W-75 i W-52, które przed startem układa w pobliżu podestu.

4.1.3. Tor do konkurencji

Długość toru 91 m, szerokość 20 m.

Podest ustawiony jest na torze w taki sposób, aby boczne krawędzie podestu znajdowały się  w odległości 9 m od linii bocznych toru i linii wyznaczającej początek toru.

Zbiornik wodny ustawiony w jednej linii (bliższej linii startu) z podestem w odległości 3 m od lewej jego krawędzi.

Na 47 m znajduje się linia orientacyjnego ustawienia rozdzielacza.

Na 85 m toru znajduje się linia stanowisk prądowników, wyznaczona linią o szerokości 5 cm, poprzecznie do osi toru (załącznik nr 7). Na 90 m toru ustawione są:

  • w odległości 5 m od lewej linii bocznej – tarcza obrotowa lub łamana,
  • w odległości 3,5 m od prawej linii bocznej – pachołek na podstawie nr 4,  w odległości 6,5 m od prawej linii bocznej – pachołek na podstawie nr 1, Na 91 m toru ustawione są:
  • w odległości 4,5 m od prawej linii bocznej – pachołek na podstawie nr 3,  w odległości 5,5 m od prawej linii bocznej – pachołek na podstawie nr 2.

Linie startu w konkurencji wyznaczają: linia początkowa i prawa boczna linia toru. Liczba torów  do ćwiczenia bojowego ustalana jest przez organizatora zawodów, stosownie do liczby uczestniczących drużyn.

4.1.4. Przebieg konkurencji Drużyna w uzbrojeniu osobistym ustawia się przed linią startu. Dowódca drużyny melduje sędziemu  o gotowości do rozpoczęcia ćwiczenia. Po otrzymaniu zgody dowódca wydaje rozkaz: "stanowisko wodne przy zbiorniku, rozdzielacz na wysokości dwóch odcinków W-75, linie gaśnicze z dwóch odcinków W-52, rota I obrócenie lub złamanie tarczy, rota II przewrócenie pachołków, na linię startu w tył rozejść się". Wydanie błędnego rozkazu lub niewłaściwy rozkaz traktowany jest jako błąd

(”Niewłaściwe wydanie rozkazu”). Zawodnicy w dowolny sposób zajmują miejsca na starcie  i oczekują na znak (sygnał) sędziego startowego.

UWAGA: Komendy i sygnały sędziego startowego przy rozpoczęciu ćwiczenia:

  • przy wykorzystaniu komendy słownej i chorągiewki:

Uniesienie chorągiewki ponad głowę oznacza przygotowanie do startu. Następnie pada komenda ”gotów”. Po kilku sekundach z równoczesnym opuszczeniem chorągiewki sędzia startowy wypowiada komendę ”start”,

  • przy wykorzystaniu komendy słownej i pistoletu startowego:

Uniesienie ręki z pistoletem ponad głowę oznacza przygotowanie do startu. Następnie pada komenda ”gotów”. Po kilku sekundach, zamiast słownej komendy ”start”, pada wystrzał oznaczający rozpoczęcie konkurencji,

  • przy wykorzystaniu komendy słownej i urządzenia akustycznego (elektroniczny pomiar czasu): Sędzia unosi rękę z przyciskiem urządzenia akustycznego i pomiarowego, co oznacza przygotowanie do startu. Następnie wydaje komendę ”gotów”. Po kilku sekundach, zamiast słownej komendy ”start”, uruchamiany jest sygnał akustyczny oznaczający rozpoczęcie konkurencji.

Po sygnale ”start” zawodnicy biegną do podestu, na którym ułożony jest sprzęt do przeprowadzenia ćwiczenia bojowego i sprawiają go zgodnie z postanowieniami regulaminu. Rozpoczęcie konkurencji przed sygnałem sędziego startowego będzie traktowane jako błąd („Falstart”). Powoduje on przerwanie ćwiczenia i powtórzenie konkurencji. Dowódca drużyny po wydaniu rozkazu i sygnale startu udaje się na wysokość ustawienia rozdzielacza i kontroluje wykonanie ćwiczenia.

4.1.4.1. Budowa linii ssawnej. Linia ssawna od zbiornika do motopompy budowana jest przez rotę II w następujący sposób: przodownik roty z pomocnikiem w dowolny sposób przenoszą odcinki węży ssawnych i układają  je na ziemi jeden za drugim w kierunku stanowiska wodnego. Mechanik zabiera z podestu smok ssawny oraz dwa klucze do łączników i ustawia się w miejscu, gdzie smok ssawny będzie łączony  z pierwszym odcinkiem węża ssawnego (licząc od zbiornika wodnego). Następnie przodownik roty ustawia się za pierwszym odcinkiem węża ssawnego i przejmuje od mechanika smok ssawny. Pomocnik okracza pierwszy odcinek węża i stojąc twarzą do stanowiska wodnego unosi go na taką wysokość, aby obaj z przodownikiem mogli swobodnie łączyć łącznik odcinka węża ssawnego ze smokiem ssawnym. Przodownik z pomocnikiem łączą smok ssawny z pierwszym odcinkiem węża ssawnego kluczami otrzymanymi od mechanika. Łączenie linii ssawnej oceniane jest jako błędne, gdy zawodnicy łączą bez kluczy lub nie nakładają ich na łączniki („Nieregulaminowe sprawianie węży ssawnych”). Po wykonaniu tego zadania, kładą wąż ssawny na ziemi z podłączonym smokiem. Błędem jest połączenie smoka ssawnego z wężem ssawnym na jeden kieł i zanurzenie go w wodzie (”Nieregulaminowe sprawianie węży ssawnych”). Przodownik roty w dowolny sposób przechodzi do przodu, stając w rozkroku nad wężem połączonym ze smokiem ssawnym naprzeciw pomocnika. Pomocnik dowolnie przechodzi do miejsca następnego łączenia, stając w rozkroku nad drugim odcinkiem węża ssawnego. Przodownik z pomocnikiem łączą węże ssawne z wykorzystaniem kluczy w sposób opisany wcześniej. Nałożenie kluczy na łączniki przed łączeniem węży ssawnych nie jest błędem. Następnie przodownik okraczając ostatni odcinek węża ssawnego łączy go przy użyciu klucza z nasadą ssawną motopompy. Pomocnik ustawia się za przodownikiem w rozkroku nad łączonym wężem, teraz zwrócony twarzą do motopompy, unosząc oburącz wąż na odpowiednią wysokość. Błędem jest, gdy pomocnik roty podczas łączenia linii ssawnej z motopompą będzie zwrócony w stronę zbiornika wodnego, nie będzie pomagał przodownikowi w unoszeniu węża ssawnego lub opuści swoje stanowisko przed podłączeniem łącznika przez przodownika roty (”Nieregulaminowe sprawianie węży ssawnych”). Jako ”Niewłaściwa praca zawodników” oceniana jest sytuacja, w której pomocnik zamiast przodownika roty podłączy linię ssawną do nasady ssawnej motopompy. Po połączeniu linii ssawnej z motopompą rota podnosi linię ssawną i zanurza ją  w wodzie w dowolny sposób. Błędem jest, gdy linię ssawną zanurzał tylko jeden zawodnik (”Nieregulaminowe sprawianie węży ssawnych”). Ponowne podłączenie linii ssawnej do motopompy przez mechanika jest błędem i oceniane jest jako ”Niewłaściwa praca zawodników”.

Mechanik po przekazaniu smoka ssawnego i kluczy przystępuje do obsługi motopompy (w grupie ”C” motopompę może obsługiwać mężczyzna).

4.1.4.2. Budowa linii głównej.

Linię główną budują łącznik i rozdzielaczowy w następujący sposób: łącznik zabiera z podestu odcinek węża W-75, podnosi go i rozwija w kierunku linii prądowników. Jeden koniec węża łączy z nasadą tłoczną motopompy, a z drugim biegnie w kierunku linii prądowników rozwijając wąż na całą długość, po czym łączy go w dowolny sposób z odcinkiem rozwiniętym przez rozdzielaczowego. Błędem jest, gdy wąż tłoczny nie zostanie podniesiony i wyrzucony (”Nieregulaminowe sprawianie węży tłocznych”). Rozdzielaczowy z podestu zabiera odcinek węża W-75, oraz rozdzielacz i biegnie na wysokość końca pierwszego odcinka węża rozwijanego przez łącznika. Stawia rozdzielacz na ziemi, a następnie rozwija w dowolny sposób odcinek węża do przodu. Jeden koniec pozostawiając na ziemi, a z drugim i rozdzielaczem biegnie w kierunku linii prądowników. Następnie ustawia rozdzielacz na ziemi za linią orientacyjnego ustawienia rozdzielacza i łączy go z linią główną. Błędem jest łączenie linii głównej w biegu przed postawieniem rozdzielacza na ziemi (”Nieregulaminowe sprawianie węży tłocznych”) oraz ustawienie rozdzielacza na ziemi przed linią ustawienia rozdzielacza (”Nieregulaminowe ustawienie rozdzielacza”). Po wykonaniu tych czynności, rozdzielaczowy podniesioną w górę prawą rękę szybko opuszcza przed siebie do poziomu, wydając tym mechanikowi komendę ”Linia główna, woda naprzód”. Błędem jest, gdy rozdzielaczowy wyda komendę przed połączeniem linii głównej  z rozdzielaczem (”Niewłaściwe wydanie komendy podczas sprawiania linii głównej”). Jako błąd traktowana jest sytuacja, w której rozdzielaczowy nie wyda komendy. Nie jest błędem gdy rozdzielaczowy po wydaniu mechanikowi komendy naciągnie linię główną (z rozdzielaczem) prostując ją.

UWAGA: Woda może być podawana do linii głównej, lecz nie może pojawić się na rozdzielaczu przed komendą rozdzielaczowego.

Po zbudowaniu linii głównej i wydaniu komendy rozdzielaczowy przystępuje do obsługi rozdzielacza. Nie jest błędem, gdy otworzy środkowy zawór wylotowy rozdzielacza – Ø 75 na czas wyparcia przez wodę powietrza znajdującego się w linii głównej. Jednak niezamknięcie tego zaworu po przejściu wody przez rozdzielacz jest błędem (”Nieregulaminowe otwarcie zaworów rozdzielacza”).

Zawodnik obsługujący rozdzielacz nie może wykonywać dodatkowych czynności, prócz wyznaczonych regulaminem. Błędem jest podłączenie przez rozdzielaczowego linii gaśniczej do rozdzielacza (”Niewłaściwa praca zawodników”). Po zbudowaniu linii głównej i obsłudze rozdzielacza – rozdzielaczowy i łącznik pozostają na swoich pozycjach – rozdzielaczowy za rozdzielaczem, łącznik w pobliżu połączenia obu odcinków linii głównej. W przypadku odłączenia linii głównej od nasady tłocznej motopompy, ponowne podłączenie jej przez mechanika nie jest błędem.

 

4.1.4.3. Budowa pierwszej linii gaśniczej.

Pierwszą linię gaśniczą buduje rota I w następujący sposób: przodownik roty zabiera z podestu prądownicę oraz odcinek węża W-52 i biegnie po dowolnej stronie linii głównej na wysokość rozwinięcia pierwszego odcinka linii gaśniczej. Następnie rozwija wąż w dowolny sposób w kierunku stanowiska gaśniczego. Błędem jest, gdy wąż tłoczny zostanie rozwinięty bez wyrzucenia lub po wypadnięciu (upuszczeniu) z ręki (”Nieregulaminowe sprawianie węży tłocznych”). Po rozwinięciu jeden koniec węża pozostawia na ziemi, a z drugim biegnie do przodu podłączając do niego prądownicę. Następnie przyjmuje postawę prądownika przed linią wyznaczającą stanowisko gaśnicze i wydaje przez podniesienie w górę prawej ręki i szybkie jej opuszczenie przed siebie do poziomu komendę ”Woda naprzód”. Wydanie komendy przed zajęciem stanowiska gaśniczego (w biegu) lub jej niewydanie oceniane jest jako błąd (”Niewłaściwe wydanie komendy podczas sprawiania linii gaśniczych”). Zadaniem przodownika roty I jest obrócenie lub złamanie tarczy prądem wody. Błędem jest udzielenie pomocy drugiej rocie (”Wzajemna pomoc rot przy wykonaniu zadania”). Prądownik podczas operowania prądem wody (od momentu pojawienia się wody na pyszczku prądownicy do zakończenia ćwiczenia) nie może przekroczyć linii stanowiska gaśniczego. Za błąd uważa się sytuację, gdy jakakolwiek część ciała zawodnika czy sprzętu dotknie linii stanowisk prądowników lub toru poza tą linią (”Przekroczenie linii stanowisk prądowników”). Pomocnik roty z zabranym z podestu odcinkiem węża W-52 biegnie na wysokość rozdzielacza i z tego miejsca rozwija zwinięty wąż. Błędem jest, gdy wąż tłoczny zostanie rozwinięty bez wyrzucenia lub po wypadnięciu (upuszczeniu) z ręki (”Nieregulaminowe sprawianie węży tłocznych”). Łączy w dowolny sposób jeden koniec węża do lewej nasady wylotowej rozdzielacza, a z drugim biegnie do przodu rozwijając wąż na całą długość. Następnie łączy w dowolny sposób z odcinkiem węża rozwiniętym przez przodownika roty i zajmuje stanowisko za przodownikiem po dowolnej stronie węża. W momencie pojawienia się wody na pyszczku prądownicy pomocnik musi podtrzymywać linię gaśniczą w odległości do 3 kroków za przodownikiem. Błędem jest, gdy pomocnik roty nie podtrzymywał linii gaśniczej od momentu pojawienia się wody na pyszczku prądownicy do zakończenia zadania, obrócenia lub złamania tarczy (”Nieregulaminowe sprawianie węży tłocznych").

UWAGA: Rozdzielaczowy może rozpocząć nawadnianie linii gaśniczej przed wydaniem komendy przez przodownika, jednak komenda musi być wydana przed pojawieniem się wody na pyszczku prądownicy. 4.1.4.4. Budowa drugiej linii gaśniczej.

Rota II po zanurzeniu linii ssawnej w wodzie buduje drugą linię gaśniczą od prawej nasady wylotowej rozdzielacza, z dwóch odcinków węża W-52. Sposób rozwinięcia linii gaśniczej jest taki sam jak dla roty I. Czynności przodownika roty I wykonuje przodownik roty II i odpowiednio czynności pomocnika roty I – pomocnik roty II. Zadaniem przodownika roty II jest strącenie prądem wody pachołków z podstaw. Błędem jest udzielenie pomocy pierwszej rocie (”Wzajemna pomoc rot przy wykonaniu zadania”). Ocena wykonania i naliczenie błędów jest analogiczne jak dla roty I.

4.1.5. Zadania zespołu sędziowskiego po zakończeniu ćwiczenia. Po zakończeniu ćwiczenia kierownik zespołu sędziowskiego wraz z sędziami czasowymi, ustala uzyskany czas i przekazuje go przywołanemu dowódcy drużyny. Zespół sędziowski zbiera się, a poszczególni sędziowie omawiają dostrzeżone błędy, które kierownik zespołu nanosi na arkusz ocen. Następnie kierownik zespołu wraz z dowódcą drużyny udają się w rejon stanowiska wodnego. Sprawdzają zbudowaną linię ssawną. Komisja sędziowska może dokonać weryfikacji sprzętu. W przypadku niezgodności z regulaminem następuje dyskwalifikacja drużyny. Po dokonaniu oceny kierownik zespołu sędziowskiego podaje dowódcy osiągnięty wynik drużyny. Następnie zezwala na zwinięcie sprzętu. Do czasu wydania polecenia zwinięcia sprzętu zawodnicy pozostają na swoich miejscach. 4.1.6. Ocena wykonania ćwiczenia bojowego.

Na wynik drużyny składa się suma punktów uzyskanych za czas wykonania konkurencji oraz punktów karnych. Czas wykonania mierzony jest od sygnału rozpoczynającego ćwiczenie do momentu wykonania zadań przewidzianych regulaminem. Osiągnięty czas przelicza się na punkty, przyjmując zasadę 1 s = 1 pkt (dziesiętne części sekundy odpowiadają dziesiętnym częściom punktu).

Punkty karne przyznawane są za niezgodne z regulaminem wykonanie czynności przez poszczególnych zawodników. W przypadku gdy błąd zostanie usunięty przez zawodnika wyznaczonego do wykonania tej czynności, drużyna nie jest karana punktami karnymi. Punkty karne w ćwiczeniu bojowym:

  • Niewłaściwe wydanie rozkazu – 5 punktów karnych
    • niezrozumiały rozkaz dowódcy drużyny,
    • niekompletny rozkaz dowódcy drużyny (gdy zamienione zostały fragmenty rozkazu lub zostały pominięte).
  • Falstart (drugi) – 5 punktów karnych, następny falstart (trzeci) – dyskwalifikacja
  • Nieregulaminowe sprawianie węży ssawnych – 5 punktów karnych
    • łączenie bez kluczy,
    • niezałożenie kluczy na łączniki,
    • połączenie smoka ssawnego na jeden kieł,
    • nieudzielenie pomocy przodownikowi roty podczas łączenia linii ssawnej do motopompy, 5) zanurzenie linii ssawnej przez tylko jednego zawodnika roty.

Pozostałe błędy popełnione podczas budowy linii ssawnej (niezgodność wykonania z opisem w pkt. 4.1.4.1.) traktowane są jako ”Niewłaściwa praca zawodników”.

UWAGA: Jeżeli popełnione błędy zostaną usunięte przez zawodników nie przewidzianych do wykonania tych czynności, naliczane są punkty karne. W przypadku popełnienia błędów powtarzających się jak np. łączenie łączników bez kluczy, nienakładanie klucza na łączniki ocenia się jako jeden błąd, liczony osobno za każdą parę łączników. Nie jest błędem, gdy podczas pracy motopompy wynurzy się smok ssawny z wody, a ponownego zanurzenia dokona mechanik.

  • Nieregulaminowe sprawianie węży tłocznych – 5 punktów karnych
    • rozwinięcie drugiego odcinka linii głównej przed postawieniem rozdzielacza na ziemi,
    • łączenie linii przed postawieniem rozdzielacza,
    • rozwinięcie węża bez wyrzucenia lub po wypadnięciu,
    • brak podtrzymania linii gaśniczej przez pomocnika,
    • rozwijanie każdego odcinka linii wężowej w niewłaściwym miejscu.

UWAGA: W przypadku wystąpienia kilku błędów jednocześnie punkty karne nalicza się tylko jeden raz za każdy odcinek węża. Nie jest błędem, gdy wąż tłoczny nie rozwinie się całkowicie. • Niewłaściwe wydanie komendy podczas sprawiania linii głównej i linii gaśniczych – 5 punktów karnych

  • niewydanie komendy w ściśle określonych miejscach,
  • przedwczesne wydanie komendy (przed połączeniem sprzętu).

UWAGA: Nie jest błędem jeśli rozdzielaczowy podniesie rękę do góry na znak, że zrozumiał komendę przodowników rot. Uwaga dotyczy także obsługującego motopompę.

  • Nieregulaminowe ustawienie rozdzielacza – 5 punktów karnych
  • Nieregulaminowe otwarcie zaworów rozdzielacza – 5 punktów karnych
    • niezamknięcie zaworu wylotowego Ø 75 po przejściu wody przez rozdzielacz do ukończenia ćwiczenia,

UWAGA: Nie jest błędem czasowe otwarcie zaworu wylotowego rozdzielacza. • Przekroczenie linii stanowisk prądowników – 5 punktów karnych (za każdego zawodnika)

  • Wzajemna pomoc rot przy wykonaniu zadania – 20 punktów karnych
  • Uruchomienie motopompy na podeście – 5 punktów karnych (od chwili ustawienia do startu)
  • Niewłaściwa praca zawodników (za każdy przypadek) – 5 punktów karnych
    • wykonanie czynności w sposób niezgodny z regulaminem (nie uwzględnia się błędów, za które regulamin przewiduje bezpośrednio punkty karne),
    • wykonanie czynności za drugiego zawodnika,
    • usunięcie błędu przez zawodnika nie przewidzianego do wykonania tej czynności.
  • Niezdyscyplinowanie i samowola zawodnika w każdym w momencie trwania zawodów – 20 punktów karnych za każdy przypadek.
  • Niewykonanie zadania w czasie 3 minut – dyskwalifikacja Zadanie nie jest wykonane gdy:
  • nie zostanie obrócona lub złamana tarcza,
  • nie zostaną zrzucone z podestów wszystkie pachołki.

4.2. Sztafeta pożarnicza (grupa ”A” i ”C”) 4.2.1. Sprzęt i urządzenia do sztafety pożarniczej. 

4.2.1.1. Sprzęt własny zespołu.

  • prądownica (spełniająca rolę pałeczki sztafetowej), długość 25–30 cm – 1 szt.
  • rozdzielacz – 2 szt.
  • wąż tłoczny W-75 o długości 20 ± 0,5 m – 1 szt.
  • wąż tłoczny W-52 o długości 20 m ± 0,5 m – 1 szt.

             

4.2.1.2. Sprzęt organizatora. • płotek lekkoatletyczny o wysokości 76 cm,

  • rów – wyznaczony poprzecznymi liniami na torze biegu o szerokości 2 m,
  • tyczki – mocowane na trwałe z podstawą, 3 szt. o wysokości 1,7 m, podstawa tyczki o średnicy 30 cm, • równoważnia o długości 6 m, szerokości 20 cm i wysokości 60 cm,
  • ściana o wysokości 1,5 m i szerokości 1,5 m, wykonana z gładkich desek o grubości 4 cm, podtrzymywana bocznymi podporami.

4.2.2. Tor do konkurencji. Bieg przeprowadza się na torze  o długości 350 m. Szerokość toru 1,5 ÷ 2 m. Tor podzielony jest na  7 odcinków po 50 m każdy (oznaczone liniami o szerokości 5 cm). 5 m przed i 5 m za liniami dzielącymi tor na 7 odcinków należy zaznaczyć prostopadłymi liniami, strefy zmian (wyjątkiem jest odcinek I – oznaczenie na 45 m i odcinek VII – oznaczenie na 305 m).

Nie dopuszcza się ustawienia zawodnika przyjmującego pałeczkę sztafetową przed linią początkującą strefę zmian.

UWAGA: Mając na uwadze rywalizację między drużynami należy przygotować minimum 2 tory.

4.2.2.1. I odcinek toru.

Rozpoczyna się od linii startu i kończy na 50 m toru. Na 25 m toru ustawiony jest rozdzielacz  z nasadami wylotowymi w kierunku biegu. Pionowo, po lewej stronie rozdzielacza, na ziemi ustawiony jest odcinek węża W-75 całkowicie zwinięty w podwójny krąg z łącznikami skierowanymi w kierunku biegu, nie dotykającymi ziemi. 

4.2.2.2. II odcinek toru. Rozpoczyna się na linii oznaczającej 50 m i kończy się na 100 m toru. Na 75 m ustawiony jest płotek lekkoatletyczny.

4.2.2.3. III odcinek toru.

Rozpoczyna się na linii oznaczającej 100 m i kończy się na 150 m toru. Na 125 m wyznaczony jest początek rowu, którego koniec wyznaczony jest na 127 m.

4.2.2.4. IV odcinek toru.

Rozpoczyna się na linii oznaczającej 150 m i kończy się na 200 m toru. Od 175 m ustawione  są w rzędzie (w osi toru) 3 tyczki, oddalone od siebie co 1 m (175 m, 176 m, 177 m).

4.2.2.5. V odcinek toru.

Rozpoczyna się na linii oznaczającej 200 m i kończy się na 250 m toru.

Na 225 m znajduje się początek równoważni ustawionej w osi toru. Na wysokości początku i końca równoważni, na bieżni wyznaczone są linie prostopadłe do toru stanowiące linię początkową nabiegu i końcową zeskoku z równoważni.

Zawodnik na piątym odcinku przebiega po równoważni, odbijając się przed linią nabiegową i zeskakując z niej poza linię końcową zeskoku z równoważni.

4.2.2.6. VI odcinek toru. Rozpoczyna się na linii oznaczającej 250 m i kończy się na 300 m toru.

Na 275 m ustawiona jest drewniana ściana. W biegu sztafetowym dla kobiet w miejsce ściany ustawiony jest płotek lekkoatletyczny.

4.2.2.7. VII odcinek toru.

Rozpoczyna się na linii oznaczającej 300 m i kończy się na linii mety – 350 m toru. 

Na 335 m ustawiony jest rozdzielacz nasadami wylotowymi w kierunku mety. Przy nim analogicznie jak na odcinku pierwszym ustawiony jest pionowo odcinek węża W-52..

4.2.3. Przebieg konkurencji. Zawodnicy zajmują miejsca na torze biegu w następujący sposób: pierwszy zawodnik z prądownicą przed linią startu, drugi w strefie zmiany pierwszej (45–55 m), trzeci w strefie zmiany drugiej  (95–105 m), czwarty w strefie zmiany trzeciej (145–155 m), piąty w strefie zmiany czwartej  (195–205 m), szósty w strefie zmiany piątej (245–255 m), siódmy w strefie zmiany szóstej  (295–305 m). Zawodników na poszczególne strefy zmian wyznacza dowódca. Pozycja startowa zawodników w strefach zmian jest dowolna. Falstart powoduje zatrzymanie biegu i powtórzenie startu. Po sygnale rozpoczynającym konkurencję, zawodnik pierwszej zmiany dobiega do ustawionego na torze węża W-75, chwyta jeden z łączników z zadaniem połączenia go z nasadą wlotową rozdzielacza. Następnie dobiega do strefy zmian i w tej strefie przekazuje prądownicę (pałeczkę sztafetową) następnemu zawodnikowi. Prądownica musi być przekazana z ręki do ręki – nie wolno jej rzucać. Po przyjęciu prądownicy zawodnik na drugim odcinku przeskakuje nad płotkiem lekkoatletycznym. Następnie przekazuje (w strefie zmian) prądownicę kolejnemu zawodnikowi. Zadaniem zawodnika na trzecim odcinku toru jest przeskoczenie wyznaczonego ”rowu”, nie dotykając linii wyznaczających tę przeszkodę i strefy pomiędzy tymi liniami. Po wykonaniu zadania przekazuje w strefie zmian prądownicę następnemu zawodnikowi. Na czwartym odcinku zawodnik pokonuje slalomem ustawione w rzędzie tyczki. Po wykonaniu zadania przekazuje w strefie zmian prądownicę następnemu zawodnikowi. Zawodnik na piątym odcinku przebiega po równoważni, zeskakując z niej poza linię końcową zeskoku z równoważni. Po wykonaniu zadania przekazuje w strefie zmian prądownicę następnemu zawodnikowi. Zadaniem zawodnika na szóstym odcinku toru jest pokonanie ściany (ponad jej górną krawędzią) bez korzystania z podpór bocznych (zadaniem zawodniczki  w biegu sztafetowym kobiet jest przeskoczenie nad płotkiem lekkoatletycznym). Po wykonaniu zadania przekazuje w strefie zmian prądownicę następnemu zawodnikowi. Zawodnik ostatniego, siódmego odcinka po dobiegnięciu do ustawionego węża W-52 i rozdzielacza, łączy ze sobą w dowolnej kolejności rozdzielacz z wężem a wąż z prądownicą i dobiega do mety (łączenie węża  z prądownicą w biegu nie jest błędem).

W momencie przekraczania linii mety prądownica musi być połączona z wężem a przekraczający linię mety zawodnik nie może zasłaniać sędziemu miejsca połączenia (błędem jest trzymanie za łączniki).

UWAGA: Zawodnika przyjmującego prądownicę nie wolno popychać ani też biec za nim („Niewłaściwe przekazanie prądownicy”). Po przekazaniu prądownicy następnemu zawodnikowi, zawodnik przekazujący może wybiec poza strefę zmian i tor, lecz nie może to utrudniać wykonania zadania innej drużynie / zawodnikowi. 4.2.4. Ocena wykonania sztafety pożarniczej. Na wynik drużyny składa się suma punktów uzyskanych za czas wykonania konkurencji oraz punktów karnych. Czas wykonania mierzony jest od sygnału rozpoczynającego bieg do momentu przekroczenia przez ostatniego zawodnika linii mety. Osiągnięty czas przelicza się na punkty, przyjmując zasadę 1 s = 1 pkt. (dziesiętne części sekundy odpowiadają dziesiętnym częściom punktu).

Punkty karne przyznawane są za niezgodne z regulaminem wykonanie czynności przez poszczególnych zawodników. Gdy zawodnik popełni błąd, lecz powtórnie pokonana przeszkodę prawidłowo drużyna nie jest karana punktami karnymi. Punkty karne w sztafecie pożarniczej:

  • Przekroczenie strefy zmian lub linii toru (za każdy przypadek) – 5 punktów karnych Błędem jest wyjście choćby jedną nogą poza linię toru lub strefy zmian.
  • Niepodłączenie linii wężowej W-75 do rozdzielacza – 10 punktów karnych
  • Falstart (drugi) – 5 punktów karnych, następny falstart(trzeci) – dyskwalifikacja
  • Przewrócenie płotka – 3 punkty karne
  • Wpadnięcie do rowu – 3 punkty karne

Punkty karne przyznawane są w sytuacji, w której zawodnik dotknie stopą linii wyznaczającej przeszkodę lub strefy pomiędzy tymi liniami.

  • Przewrócenie tyczki – za każdą tyczkę – 3 punkty karne
  • Naskok lub zeskok na linie oznaczające początek i koniec równoważni oraz spadnięcie z równoważni – 5 punktów karnych
  • Wykorzystanie podpór przy pokonywaniu ściany lub przerzucenie przez nią prądownicy – 3 punkty karne Niepodłączenie łącznika węża W-52 do rozdzielacza – 10 punktów karnych
  • Przekroczenie linii mety z niepodłączoną prądownicą lub zasłanianie połączenia – 10 punktów karnych
  • Ominięcie przeszkody (za każdy przypadek) – 10 punktów karnych
  • Niezdyscyplinowanie, samowola zawodnika – 20 punktów karnych (za każdy przypadek)
  • Nieukończenie konkurencji w czasie 3 minut – dyskwalifikacja
  • Utrudnienie wykonania zadania zawodnikowi na innym torze – 10 punktów karnych (za każdy przypadek)

UWAGA: Ocena utrudnienia należy wyłącznie do sędziego.

             

5.  POWTARZANIE KONKURENCJI, ODWOŁANIA

5.1. Powtarzanie konkurencji.

Prawo powtórzenia konkurencji przysługuje drużynie w przypadku:

  • niesprawności urządzeń boiskowych (przeszkód, awarii urządzeń pomiarowych itp.),  niesprawności sprzętu dostarczonego przez organizatora,  innych ewidentnych, np. losowych utrudnień.

UWAGA: Decyzję o powtórzeniu konkurencji może wydać tylko sędzia główny zawodów. 5.2. Odwołania.

Odwołania od decyzji komisji sędziowskiej mogą być wnoszone przez dowódcę odwołującej się drużyny do sędziego głównego (za pośrednictwem kierownika sekretariatu) tylko na piśmie, w czasie do 15 minut od zakończenia przez daną drużynę obu konkurencji lub zaistnienia zdarzenia. Komisja rozpatruje odwołania w przypadku gdy:

  • ocena zawiera błąd arytmetyczny,
  • sprzęt przygotowany przez organizatora uległ uszkodzeniu, co miało istotny wpływ na ocenę konkurencji,
  • sędzia główny uznał zasadność wniesienia odwołania.

Komisja sędziowska jest zobowiązana rozpatrzyć odwołanie w dniu zawodów, a o swojej decyzji poinformować zainteresowanych przed ogłoszeniem oficjalnych wyników.  Komisja sędziowska wydaje orzeczenia ostateczne.

6.  KLASYFIKACJA KOŃCOWA ZAWODÓW SPORTOWO-POŻARNICZYCH

Końcową klasyfikację drużyn w zawodach ustala się na podstawie sumy punktów uzyskanych przez drużynę w ćwiczeniu bojowym i sztafecie pożarniczej. Zwycięża drużyna, która uzyskała najmniejszą łączną sumę punktów. W przypadku uzyskania przez dwie lub więcej drużyn jednakowej sumy punktów o ostatecznej klasyfikacji decyduje wynik uzyskany w ćwiczeniu bojowym. 

W przypadku braku rozstrzygnięcia przyznaje się miejsca równorzędne (ex aequo). Przedstawiciel komisji sędziowskiej jest zobowiązany przekazać komunikat sędziego głównego wszystkim drużynom uczestniczącym w zawodach przed ogłoszeniem oficjalnych wyników.

7.  WERYFIKACJA

Weryfikację zawodników, obiektu oraz sprzętu do zawodów sportowo-pożarniczych przeprowadza komisja sędziowska pod przewodnictwem sędziego głównego z udziałem komendanta zawodów. Skład podzespołów weryfikacyjnych ustala sędzia główny zawodów.

7.1. Weryfikacji podlegają:

  • uczestnicy zawodów (wymagane dokumenty):
  • dowód osobisty lub inny urzędowy dokument ze zdjęciem,
  • legitymacja członka OSP,
  • pisemna zgoda przedstawicieli ustawowych (dotyczy zawodników niepełnoletnich);
  • obiekt:
  • wymiary dystansów,
  • wymiary urządzeń boiskowych,
  • odległości między przeszkodami,
  • rozmieszczenie przeszkód i sprzętu (kolejność),
  • wymiary stref zmian (sztafeta);
  • sprzęt:
  • sprzęt (wyposażenie) zawodnika – umundurowanie i uzbrojenie osobiste,
  • sprzęt dostarczony przez organizatora,  sprzęt własny zawodnika (drużyny).

Weryfikacji sprzętu własnego zawodników lub zespołu dokonuje się wyrywkowo, na każde żądanie kierownika zespołu sędziowskiego (konkurencji) lub sędziego głównego zawodów.

8.  KOMISJA SĘDZIOWSKA

8.1. Komisja sędziowska – postanowienia ogólne.

  • Sędziów zawodów powołuje się z grona członków kolegiów sędziów, stosownie do szczebla zawodów. Kierownikiem zespołu sędziowskiego oceniającym i nadzorującym całość zawodów jest sędzia główny zawodów,
  • Komisja sędziowska wspólnie z komendantem zawodów zobowiązana jest zapewnić jednakowe warunki startu wszystkim uczestnikom zawodów,
  • Sędzia główny zawodów oraz kierownicy konkurencji przed zawodami odbywają spotkanie z organizatorem i komendantem zawodów. Celem spotkania jest omówienie i ustalenie przebiegu zawodów, przygotowanie placu ćwiczeń, losowanie torów i numerów startowych,
  • Komisja sędziowska występuje w umundurowaniu służbowym ze stosownymi identyfikatorami,
  • Liczba sędziów zależna jest od liczby startujących jednocześnie drużyn,
  • Sędziowie kontrolujący prawidłowość wykonania zadań wyposażeni są w chorągiewki: białą i kolorowe odpowiadające kolorom torów (biała – oznacza prawidłowo wykonane zadanie, kolorowa – błąd w wykonaniu zadania),
  • W przypadku, gdy sędzia komisji będzie miał oceniać drużynę z OSP, której jest członkiem, powinien zgłosić ten fakt przewodniczącemu komisji, który podejmie decyzje o ewentualnym wyłączeniu go z oceny własnego zespołu. 2. Skład komisji sędziowskiej: • sędzia główny zawodów – przewodniczący komisji sędziowskiej,
  • kierownik sekretariatu,
  • kierownik zespołu sędziowskiego – kierownik toru,
  • sędzia startowy,
  • sędziowie mierzący czas,
  • sędziowie kontrolujący prawidłowość wykonania zadań.

8.3. Zadania członków komisji sędziowskiej.

8.3.1. Sędzia główny – przewodniczący komisji sędziowskiej:

  • ocenia i sprawuje nadzór nad całością zawodów,
  • ogłasza oficjalne wyniki zawodów sportowo-pożarniczych,
  • podejmuje decyzję o ewentualnym dopuszczeniu drużyny do ponownego startu,
  • rozpatruje odwołania od decyzji komisji sędziowskiej i wydaje ostateczne orzeczenia,
  • podejmuje decyzję o wykluczeniu zawodnika lub zawodników z drużyny z jednoczesnym usunięciem z placu ćwiczeń,
  • podejmuje decyzję o wykluczeniu członka komisji sędziowskiej,
  • przekazuje wszystkim uczestniczącym w zawodach drużynom komunikat sędziego głównego przed ogłoszeniem oficjalnych wyników.

8.3.2. Kierownik sekretariatu – odpowiedzialny za prace sekretariatu i właściwe dokumentowanie zawodów:

  • przygotowuje dokumentację zawodów sportowo-pożarniczych,
  • przyjmuje protesty i odwołania oraz przekazuje je sędziemu głównemu,
  • przed oficjalnym otwarciem zawodów zbiera i sprawdza imienne wykazy drużyn.

8.3.3. Zadania sędziów – konkurencja ćwiczenie bojowe.

8.3.3.1. Kierownik toru – sprawuje nadzór nad przebiegiem konkurencji i pracą członków swego zespołu:

  • przydziela funkcje członkom swojej komisji,
  • bierze udział w pracach komisji weryfikacyjnej obiektu, sprzętu i urządzeń,
  • przyjmuje raport o gotowości drużyny do startu i wydaje polecenia sędziemu startowemu,
  • dokonuje pomiaru czasu wykonania zadania i ustala ostateczny czas z sędziami mierzącymi czas, • ocenia budowę linii ssawnej,
  • po zakończeniu ćwiczenia określa z zespołem sędziowskim wynik drużyny oraz nanosi ocenę na przygotowany arkusz drużyny,
  • informuje dowódcę o wyniku drużyny (czasie ćwiczenia, popełnionych błędach),
  • wydaje polecenie zwinięcia sprzętu i opuszczenia placu ćwiczeń,
  • podejmuje decyzję o wykluczeniu zespołu, którego zawodnik spowodował trzeci falstart

i przekazuje ją sędziemu głównemu i startowemu.

 

 

8.3.3.2. Sędzia startowy:

  • zwraca uwagę, czy motopompa po ustawieniu na podeście nie była uruchamiana,
  • sygnalizuje falstart zespołu – po trzecim falstarcie wnioskuje kierownikowi konkurencji wykluczenie zespołu z ćwiczeń,
  • kontroluje prawidłowość zajętych przez zawodników miejsc startowych,
  • daje sygnał drużynom do startu.

UWAGA: Sędzia startowy podlega kierownikowi komisji oceniającej ćwiczenie na pierwszym torze startowym.

8.3.3.3. Sędziowie kontrolujący prawidłowość wykonania zadań.

8.3.3.3.1. Sędzia nr 1 – ustawienie w rejonie sprawiania I linii gaśniczej:

  • dokonuje pomiaru czasu wykonania ćwiczenia,
  • kontroluje zgodność sprawiania I linii gaśniczej z regulaminem:
    • regulaminowe rozwinięcie i łączenie węży,
    • prawidłowe podłączenie prądownicy, zajęcie stanowiska gaśniczego i wydanie prawidłowej komendy przez przodownika roty.
  • ocenia końcową fazę pracy pomocnika przodownika roty I (jego ustawienie, podtrzymywanie linii gaśniczej),
  • sygnalizuje przekroczenie linii prądowników w momencie wykonywania zadania.

8.3.3.3.2. Sędzia nr 2 – ustawienie w rejonie sprawiania II linii gaśniczej:

  • dokonuje pomiaru czasu wykonania ćwiczenia,
  • kontroluje zgodność sprawiania linii gaśniczej II z regulaminem:  regulaminowe rozwinięcie i łączenie węży,

 prawidłowe podłączenie prądownicy, zajęcie stanowiska gaśniczego i wydanie prawidłowej komendy przez przodownika roty.

  • ocenia końcową fazę pracy pomocnika przodownika roty II (jego ustawienie, podtrzymywanie linii gaśniczej),
  • sygnalizuje przekroczenie linii prądowników w momencie wykonywania zadania.

8.3.3.3.3. Sędzia nr 3 – ustawienie w rejonie motopompy (obserwacja budowy linii ssawnej, pracy mechanika): • pilnuje aby sprzęt na podeście był prawidłowo ułożony, a woda w zbiorniku na bieżąco uzupełniana,

  • przyjmuje rozkaz dowódcy drużyny,
  • sygnalizuje gotowość drużyny do startu kierownikowi toru i sędziemu startowemu,
  • ocenia sposób łączenia węży ssawnych ze smokiem, ze sobą i motopompą,
  • ocenia sposób operowania kluczami,
  • ocenia sposób podnoszenia linii ssawnej i zanurzanie jej w zbiorniku,
  • kontroluje pracę mechanika do zakończenia konkurencji.

8.3.3.3.4. Sędzia nr 4 – ustawienie w rejonie rozdzielacza:

  • kontroluje budowę linii głównej od motopompy do rozdzielacza,
  • kontroluje pracę rozdzielaczowego (ustawienie rozdzielacza, otwarcie i zamknięcie zaworów rozdzielacza).

8.3.4. Zadania sędziów – sztafeta pożarnicza.

8.3.4.1. Kierownik toru – sprawuje nadzór nad przebiegiem konkurencji i pracą członków swego zespołu:

  • przydziela funkcje członkom swojej komisji,
  • bierze udział w pracach komisji weryfikującej obiekt, sprzęt i urządzenia,
  • sprawdza gotowość zawodników na poszczególnych odcinkach biegu (sędziowie oceniający podnoszą białą chorągiewkę),
  • wydaje polecenia sędziemu startowemu,
  • po zakończeniu ćwiczenia określa z zespołem sędziowskim wynik drużyny oraz nanosi ocenę na przygotowany arkusz drużyny,
  • dokonuje pomiaru czasu wykonania biegu przez jedną ze sztafet (w przypadku pomiaru ręcznego),
  • podejmuje decyzję o wykluczeniu zespołu, którego zawodnik spowodował trzeci falstart i przekazuje ją sędziemu głównemu i startowemu,
  • nanosi na arkusz oceny drużyny godzinę zakończenia ćwiczenia.

 

 

 

8.3.4.2. Sędzia startowy: • kontroluje prawidłowość zajętych przez zawodników miejsc startowych,

  • sygnalizuje falstart zespołu – po trzecim falstarcie wnioskuje kierownikowi konkurencji wykluczenie zespołu z ćwiczeń.

8.3.4.3. Sędziowie kontrolujący prawidłowość wykonania zadań.

8.3.4.3.1. Sędzia nr 1 – I odcinek biegu:

  • kontroluje prawidłowość ułożenia sprzętu na I odcinku,
  • ocenia wykonanie zadania na I odcinku włącznie ze strefą zmian.

8.3.4.3.2. Sędzia nr 2 – II odcinek biegu:

  • ocenia wykonanie zadania na II odcinku włącznie ze strefą zmian.

8.3.4.3.3. Sędzia nr 3 – III odcinek biegu:

  • ocenia wykonanie zadania na III odcinku włącznie ze strefą zmian.

8.3.4.3.4. Sędzia nr 4 – IV odcinek biegu:

  • ocenia wykonanie zadania na IV odcinku włącznie ze strefą zmian.

8.3.4.3.5. Sędzia nr 5 – V odcinek biegu:

  • ocenia wykonanie zadania na V odcinku włącznie ze strefą zmian.

8.3.4.3.6. Sędzia nr 6 – VI odcinek biegu:

  • ocenia wykonanie zadania na VI odcinku włącznie ze strefą zmian.

8.3.4.3.7. Sędzia nr 7 – VII odcinek biegu:

  • kontroluje prawidłowość ułożenia sprzętu na VII odcinku,
  • mierzy czas trwania ćwiczenia,
  • ocenia wykonanie zadania na VII odcinku.

UWAGA: Liczbę sędziów nr 7 ustala się w liczbie minimum 2 mierzących czas na swoim torze.

9.  ORGANIZATOR

Podstawowe zadania dla oddziałów Związku OSP RP oraz komend PSP to sprawy organizacyjnokwatermistrzowskie, sprawy przygotowania sprzętu i przeszkód oraz całość spraw związanych z powołaniem członków komisji sędziowskiej.

9.1. Obowiązkiem organizatora jest:

  • przygotowanie obiektu, urządzeń oraz sprzętu do zawodów,
  • zabezpieczenie jednakowych warunków uczestnictwa dla zawodników i drużyn biorących udział w zawodach,
  • opracowanie szczegółowego programu zawodów – harmonogram minutowy,
  • zapewnienie pomocy medyczno-sanitarnej,
  • utrzymanie ładu i porządku na placu zawodów oraz w miejscach zakwaterowania i żywienia,
  • zapewnienie odpowiedniej propagandy zawodów, a także oprawy wizualnej oraz nagłośnienia i informacji spikerskiej na obiekcie.

9.2. W celu sprawnego przeprowadzenia zawodów organizator powołuje kierownictwo zawodów, w skład którego wchodzą:

  • komendant zawodów (na szczeblu gminnym – komendant gminny Związku OSP RP),
  • zastępca komendanta zawodów,
  • kierownik i grupa techniczna,
  • kierownik i grupa porządkowa,
  • kierownik i grupa kwatermistrzowska.

9.3. Komendant zawodów – zadania, obowiązki.

Komendant zawodów, jako przewodniczący kierownictwa zawodów jest odpowiedzialny za sprawny i zgodny z programem przebieg zawodów. Komendant zawodów jest przełożonym wszystkich uczestników zawodów od przyjazdu do momentu opuszczenia terenu zawodów. Komendantowi zawodów nie podlega komisja sędziowska.

Obowiązki komendanta zawodów:

  • przygotowanie placu ćwiczeń, parkingów i dojazdów zgodnie z wymogami odpowiednich regulaminów,
  • przeprowadzenie odpraw z dowódcami drużyn i kierownikami reprezentacji,
  • zapewnienie warunków bezpieczeństwa, ładu i porządku na placu ćwiczeń oraz dyscypliny wśród uczestników zawodów,
  • zapewnienie zgodnego z harmonogramem przebiegu zawodów,
  • przy współudziale sędziego głównego i sędziów konkurencji sprawdzenie urządzenia placu, stanu sprzętu na torach, a także systemu zaopatrzenia w wodę do ćwiczeń,
  • usuwanie przed rozpoczęciem zawodów oraz podczas ich trwania dostrzeżonych przez sędziego głównego zawodów nieprawidłowości utrudniających przeprowadzenie ćwiczeń. Usterki muszą być odnotowane w protokole sędziowskim.

10.  DOKUMENTACJA ZAWODÓW SPORTOWO-POŻARNICZYCH 

Dokumentację zawodów stanowią:

  • zgłoszenie drużyny do zawodów (załącznik Nr 1),
  • lista startowa drużyn uczestniczących w zawodach (załącznik Nr 2),
  • arkusz ocen drużyny (załącznik Nr 3),
  • protokół końcowy sędziego głównego zawodów (załącznik Nr 4).

11.  POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Na zakończenie zawodów krajowych wszystkie drużyny otrzymują dyplomy dokumentujące wynik. Trzy pierwsze drużyny otrzymują puchary oraz medale (złote, srebrne i brązowe) dla zawodników, kierownika reprezentacji i trenera.

Nagrody zespołowe i indywidualne mogą stanowić dodatkowe wyróżnienie. Rodzaj i liczbę nagród ustala organizator.

Wszyscy zawodnicy, zespół organizacyjny oraz sędziowie otrzymują pamiątkowe medale – znaczki.

Stosowanie wyróżnień, nagród, pucharów, dyplomów oraz medali na zawodach gminnych, powiatowych, wojewódzkich i zawodach pucharowych ustala organizator, uwzględniając osiągnięte wyniki oraz własne możliwości finansowe.

Listę zaproszonych drużyn na zawody pucharowe w kraju ustala organizator.

Listę drużyn na zawody zagraniczne na centralnie otrzymywane zaproszenia każdorazowo ustala Komisja Sportu ZG ZOSP RP w porozumieniu z Biurem Szkolenia Komendy Głównej PSP. Dla wyznaczonej drużyny jest to wyróżnienie będące formą nagrody za sportowe osiągnięcia służące doskonaleniu przygotowań do ratownictwa.